Προσθέτοντας χρώμα στο αρχιτεκτονικό γυαλί
Το χρωματιστό γυαλί επιτρέπει στο φως να φιλτράρεται μέσα από εντυπωσιακές αποχρώσεις, δημιουργώντας ενδιαφέροντα μοτίβα που δίνουν μια μοναδική αίσθηση σε κάθε χώρο.
Προηγούμενο
Επόμενο
Το χρωματιστό γυαλί είναι μια από τις παλαιότερες επιλογές των αρχιτεκτόνων. Η προέλευσή του χρονολογείται ήδη από τον 7ο αιώνα, όταν άρχισε να κοσμεί εκκλησίες, καθεδρικούς ναούς και μοναστήρια, συχνά με θρησκευτικά σύμβολα και βιβλικές ιστορίες. Έπειτα, κατά τον 8ο αιώνα, επεκτάθηκε στα ισλαμικά τζαμιά και στα παλάτια και, μέχρι τον Μεσαίωνα, μπορούσε να βρεθεί σε αμέτρητες εκκλησίες σε όλη την Ευρώπη. Η περιπλοκότητα των έργων από χρωματιστό γυαλί κορυφώθηκε στα μνημειώδη κτίρια της γοτθικής περιόδου, με τα γιγάντια, περίτεχνα παράθυρα και τις σύνθετες μορφές, σχέδια και γεωμετρίες.
Ωστόσο, οι εποχές που το χρωματιστό γυαλί προοριζόταν σχεδόν αποκλειστικά για τόπους λατρείας έχουν παρέλθει. Χάρη στις καινοτόμες μεθόδους παραγωγής και στις νέες τεχνολογίες, χρησιμοποιείται στη σύγχρονη αρχιτεκτονική, βελτιώνοντας αισθητικά αμέτρητα κτίρια με τις ζωηρές αποχρώσεις του.
Από τα περίτεχνα σχέδια στη μινιμαλιστική αισθητική
Η μετάβαση του χρωματιστού γυαλιού από τις παραδοσιακές και περίτεχνες φόρμες σε λιτά, μινιμαλιστικά και κομψά σχέδια που ταιριάζουν στη σύγχρονη αισθητική, διευκολύνθηκε σημαντικά από τις αλλαγές στη διαδικασία κατασκευής του. Οι κύριες τεχνικές που χρησιμοποιούνται πλέον, μπορούν να ομαδοποιηθούν σε δύο: στον χρωματισμό του γυαλιού και στην προσθήκη έγχρωμου στρώματος στο γυαλί. Στην πρώτη περίπτωση, ουσιαστικά, ο χρωματισμός επιτυγχάνεται με την εισαγωγή μεταλλικών οξειδίων ή μεταλλικής σκόνης στο γυαλί. Κάθε μεταλλικό ιόν απορροφά ορισμένα μήκη κύματος φωτός, που σημαίνει ότι το γυαλί παίρνει μια συγκεκριμένη απόχρωση ανάλογα με τον τύπο του μετάλλου. Έτσι, το οξείδιο του κοβαλτίου δημιουργεί ένα βαθύ μπλε, το χλωριούχο χρυσό δίνει ένα κόκκινο ρουμπινί και το οξείδιο του ουρανίου έναν φθορίζοντα κιτρινοπράσινο τόνο. Η διαδικασία, που είναι αρκετά ακριβής και καλά υπολογισμένη, καθιστά εφικτή τη δημιουργία σχεδόν κάθε χρώματος και διευκολύνει τη μαζική παραγωγή. Επιπλέον, είναι δυνατή ακόμα και η δημιουργία ειδικών εφέ με χρώμα, όπως οι ιριδίζουσες αποχρώσεις που μοιάζουν με ουράνιο τόξο ή το γυαλί που αλλάζει χρωματικούς τόνους, ανάλογα με τη γωνία θέασης ή τις συνθήκες φωτισμού.
Το γυαλί μπορεί, επίσης, να χρωματιστεί με τη χρήση μιας μεμβράνης, ενός λεπτού υλικού που κατασκευάζεται συνήθως από τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (PET), μια θερμοπλαστική πολυμερή ρητίνη της οικογένειας των πολυεστέρων, που μπορεί να τοποθετηθεί στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό μιας γυάλινης επιφάνειας.
Λειτουργική και αισθητική αξία
Ανεξάρτητα από τη μέθοδο χρωματισμού πάντως, το χρωματιστό γυαλί παρέχει λειτουργικά και αισθητικά οφέλη, γεγονός που εξηγεί την επιστροφή του στον σύγχρονο αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. Έχει όλα τα εγγενή πλεονεκτήματα του γυαλιού, όπως είναι η διαφάνεια, η ανακυκλωσιμότητα, η αντοχή στις καιρικές συνθήκες και η ικανότητα προσαρμογής σε πολύπλοκα σχήματα και τολμηρούς αρχιτεκτονικούς σχεδιασμούς. Επιπλέον, σε σύγκριση με το παραδοσιακό, διαφανές γυαλί, επιτρέπει μεγαλύτερη προστασία της ιδιωτικής ζωής, μειώνει την αντανάκλαση, απορροφά τη θερμότητα και εμποδίζει τις επιβλαβείς ακτίνες UV, που σημαίνει καλύτερη ενεργειακή απόδοση.
Το χρωματιστό γυαλί χρησιμοποιείται κυρίως ως υαλοπίνακας στο κέλυφος του κτιρίου, συμπεριλαμβανομένων των παραθύρων, των κιγκλιδωμάτων, των χωρισμάτων και των προσόψεων, με εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Με πληροφορίες από τα archdaily.com, architecturaldigest.com και archiexpo.com
