Διεθνής Αερολιμένας Θεσσαλονίκης – SKG/FRAPORT

Ένα νέο ξεκίνημα για το Διεθνές Αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης σηματοδοτεί το κτίριο του τερματικού σταθμού που σχεδιάστηκε από τους Bobotis + Bobotis Architects με τρόπο που να διακρίνεται σαφώς η σημερινή σύγχρονη αρχιτεκτονική αντίληψη, σε σχέση με εκείνη του αρχικού τερματικού σταθμού, που εκπροσωπεί αξιοπρεπώς αρχιτεκτονικές εκφράσεις της δεκαετίας του ’70 – ’80. Η σύνδεση μεταξύ των δύο τερματικών σταθμών γίνεται και από την πλευρά του Landside και από την πλευρά του Airside, με δύο πρισματικούς διαδρόμους. Η συνολική σύνθεση των δύο αεροσταθμών λειτουργεί ως μια ενιαία οντότητα εξωτερικά, όμως και εσωτερικά, η αρχιτεκτονική έκφραση αντιπροσωπεύει δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους, που απέχουν μεταξύ τους μισό αιώνα. Μια σύνθεση που μέσα από τη διαφορετικότητα και τις αντιθέσεις θα μπορούσε κανείς να αποτυπώσει το ίχνος βιωματικών εμπειριών μιας μητρόπολης, όπως η Θεσσαλονίκη.

Στόχος του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού υπήρξε η δημιουργία ενός ενιαίου αεροσταθμού, σύμφωνα με τις διεθνείς προδιαγραφές και τους κανονισμούς ασφαλείας, που συνδυάζει το υφιστάμενο και το νέο κτίριο, με δυνατότητα προσαρμογής σε μελλοντικές απαιτήσεις. Βασική παράμετρος αποτέλεσε και η διαμόρφωση συγκεκριμένης ταυτότητας του νέου κτιρίου επέκτασης, μιας ταυτότητας με σύγχρονο διακριτό αρχιτεκτονικό στίγμα.

Ως σαφή στοιχεία της νέας ταυτότητας, προβάλλονται η καμπυλόσχημη στέγη, το ρομβοειδές υαλοπέτασμα και τα πρισματικά κελύφη εξόδων/Gates (Airside), που συνυπάρχουν με το υφιστάμενο κτίριο, το οποίο έχει κατασκευαστεί τμηματικά σε μια χρονική περίοδο πενήντα ετών, με τελευταία προσθήκη προ εικοσαετίας. Συγκεκριμένα, για την κατασκευή του νέου κτιρίου επιλέχθηκε η δημιουργία ενός λιτού, μονολιθικού κελύφους, το οποίο καλύπτεται από καμπυλόσχημη στέγη με μεταλλική επικάλυψη, δημιουργώντας έτσι την πέμπτη όψη του κτιρίου, κάτω από την οποία στεγάζονται οι Η/Μ εγκαταστάσεις.

Στο εσωτερικό του κτιρίου, οι επιβάτες διευκολύνονται όσον αφορά την κυκλοφορία τους στους επιμέρους χώρους, ενώ η χωροθέτηση και η ώσμωση χώρων διαφορετικών χρήσεων συνεισφέρουν στη δημιουργία μιας ιδιαίτερης ατμόσφαιρας και ποιοτικής παραμονής. Στην ατμόσφαιρα αυτή συμβάλλουν καθοριστικά, επίσης, η γεωμετρία των χώρων και των επιμέρους δομικών στοιχείων, καθώς και η ένταση και απόχρωση του τεχνητού φωτισμού, που καθορίστηκαν με ειδική μελέτη, ανάλογα με τη χωρική χρήση. Σημαντικά συμβάλλει, επίσης, ο έλεγχος της ποσότητας της ηλιακής ακτινοβολίας που εισέρχεται από τα υαλοπετάσματα στους εσωτερικούς χώρους, ώστε να αποφεύγονται οι θαμβώσεις και η υπερθέρμανση, ιδίως την καλοκαιρινή περίοδο, όπου η θερμοκρασία είναι αυξημένη.